Favoriet van de maand

Een maandelijkse keuze van Herr Hopfner & Madame Bouquet

Ze zeggen weleens: “Hoe kiezen jullie samen iets uit? Jullie zijn zo verschillend.”

Dan glimlacht zij. En bromt hij iets onverstaanbaars.

Maar ze knikken. Want het klopt.

Hij zoekt het schuim, zij het boeket.

Hij ruikt aan het schuim, zij luistert naar het glas.

Hij kiest met zijn handen, zij met haar adem.

En toch. Ieder maand begint hetzelfde.

Ze gaan zitten — zij met een kaars, hij met een kurkentrekker.

En dan komt het op tafel: een rij flessen, blikken, dozen, glazen. Niet netjes — maar eerlijk.

“Wat zegt dit bier?” vraagt zij.

“Niets. Het zwijgt mooi,” zegt hij.

“Dan is het goed,” fluistert ze.

Of andersom

“Deze wijn ruikt naar belofte.”

“Te zoet,” moppert hij.

“Maar dat past bij de maand,” lacht ze.

En dan knikt hij, langzaam.

Soms is het een kruidige tripel.

Soms een zachte Côtes du Rhône.

Soms een cadeau met lint, of een glas dat perfect schuimt.

Maar altijd is het iets met een verhaal.

Ze proeven. Ze zwijgen. Ze kijken elkaar aan.

En als beiden een slok nemen zonder verder te praten, weten ze:

Dit is ‘m.

Niet omdat het perfect is.

Maar omdat het precies goed voelt — voor nu.

De favoriet van de maand is nooit willekeurig.

Het is een gebaar. Een signaal. Een zachte uitnodiging om even stil te staan, iets moois te schenken of een ander te verrassen.