Herr Hopfner  &  Madame Bouquet

Lachende man in lederhose met houten bierpul vol schuim, ambachtelijke uitstraling en liefde voor goed bier

Meester van de mout, hoeder van het schuim.


Hij spreekt weinig, maar altijd raak. Herr Hopfner leeft op het ritme van gist en gerst. In zijn handen ruikt het naar mout, in zijn blik proef je balans. Hij kent de zachte en bittere kant van elk bier — een man van eenvoud, met een hart dat klopt op het tempo van een langzame lagering.


Vertrouw op zijn stille oordeel: hij wijst je, zonder haast, naar het juiste bier.

Vrouw in bordeauxrode jurk ruikt aandachtig aan glas rode wijn, genietend van de geur en het karakter van de wijn

Zij spreekt in aroma’s, en luistert met haar neus.


Madame Bouquet leeft in geur en nuance. Met gesloten ogen draait ze haar glas, beschrijft een wijn zoals een dichter een landschap schildert. Haar wereld is er een van lange avonden, kaarslicht en de zachtheid van tannines. Ze heeft een zwak voor terroir, en een scherp gevoel voor wat écht past bij jouw moment.


Zoek je geen wijn, maar een beleving? Volg haar neus.

De Favoriet van de Maand


Een maandelijkse keuze van Herr Hopfner & Madame Bouquet


Ze zeggen weleens: “Hoe kiezen jullie samen iets uit? Jullie zijn zo verschillend.”
Dan glimlacht zij. En bromt hij iets onverstaanbaars.
Maar ze knikken. Want het klopt.

Hij zoekt het schuim, zij het boeket.
Hij ruikt aan het schuim, zij luistert naar het glas.
Hij kiest met zijn handen, zij met haar neus.

En toch. Ieder maand begint hetzelfde.
Ze gaan zitten — zij met een kaars, hij met een kurkentrekker.
En dan komt het op tafel: een rij flessen, blikken, dozen, glazen. Niet netjes — maar eerlijk.

“Wat zegt dit bier?” vraagt zij.
“Niets. Het zwijgt mooi,” zegt hij.

“Dan is het goed,” fluistert ze.

Of andersom.

“Deze wijn ruikt naar belofte.”
“Te zoet,” moppert hij.

“Maar dat past bij de maand,” lacht ze.

En dan knikt hij, langzaam.

Soms is het een kruidige tripel.
Soms een zachte Côtes du Rhône.
Soms een cadeau met lint, of een glas dat perfect schuimt.
Maar altijd is het iets met een verhaal.

Ze proeven. Ze zwijgen. Ze kijken elkaar aan.
En als beiden een slok nemen zonder verder te praten, weten ze:
 
Dit is ‘m.

Niet omdat het perfect is.
Maar omdat het precies goed voelt — voor nu.

De favoriet van de maand is nooit willekeurig.

Het is een gebaar. Een signaal. Een zachte uitnodiging om even stil te staan, iets moois te schenken of een ander te verrassen.