Wijntje van de week

Madame Bouquet over het Wijntje van de Week

Ze vragen me soms, met een glimlach:

"En hoe kiest u nou zo'n wijntje van de week, madame?"

Dan glimlach ik terug. En adem ik eerst even in.

Want een wijn kiezen… is geen beslissing.

Het is een ontmoeting.

Ik begin met geur. Altijd. De fles hoeft niet eens open te zijn — ik voel het al aan het etiket, aan het gewicht van de stilte als ik hem optil. Sommige flessen fluisteren. Andere zingen. Maar de juiste? Die zwijgt. En wacht tot ik klaar ben om te luisteren.

Ik schenk in. Draai zacht. Sluit mijn ogen.

Is het de geur van kalksteen en vuursteen? Van bloesem in mei?

Of rijpe perzik en de schaduw van een wijnkelder?

De smaak moet me iets vertellen. Iets dat blijft hangen.

Misschien over een zomeravond in de Loire.

Of over een eiken vat in Piemonte dat net genoeg van zichzelf prijsgeeft.

Het wijntje van de week is geen marketing. Het is een moment.

Een wijn die klopt bij het licht van de dagen. Bij het eten dat je kookt zonder plan.

Bij een gesprek dat pas begint na de eerste slok.

Soms kies ik een levendige Sauvignon.

Soms een zijdezachte Cinsault.

Maar altijd kies ik op gevoel, op stilte, op stijl.

En wanneer ik zeker weet: “Ja, jíj bent het deze week,”

dan schrijf ik haar naam op. Met zachte hand.

En geef haar aan jou.

Omdat een goede wijn niet gewoon lekker is.

Ze past. Precies. Bij jouw moment.

Santé,

Madame Bouquet